ความพอดี

ความสุขที่เป็นรูปธรรมอันเห็นได้ชัดด้วยวัตถุทั้งหลายที่แวดล้อมรอบตัวเรานั้น  จะเป็นสุขที่แท้จริงได้ย่อมก่อเกิดมาจากความสุขและความมีธรรมะจากในใจของบุคคลทั้งหลายด้วยสัจธรรม  5  ประการ  ที่พอดี  5  ประการ

1. ความพอดีด้านจิตใจ  หมายถึง  คนเราต้องมีจิตใจโอบอ้อมอารี  เอื้อเฟื้อ  อะลุ่มอะหล่วย  ซื่อสัตย์มีเมตตาต่อผู้อื่น
2. ความพอดีด้านสังคม  หมายถึง  คนเราต้องมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อผู้อื่น  สร้างเครือข่ายที่โยงใยความเป็นอยู่และกิจกรรม  เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนให้เกิดความก้าวหน้าไปพร้อมกัน
3. ความพอดีด้านเศรษฐกิจ  หมายถึง  การอยู่อย่าง "  พออยู่  พอกิน " ปรับชีวิตให้เรียบง่ายสอดคล้องกับสภาพรายได้และเศรษฐของตนเอง  ลด  ละความฟุ่มเฟือยที่เกินจำเป็น
4. ความพอดีด้านทรัพยากรธรรมชาติ  หมายถึง  การรู้จักใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม  โดยยึกหลักการพัฒนาที่ยั่งยืน  มีระบบจัดการบริหารที่ดี  แม้ว่าบางกรณีจะต้องลงทุนและเสียทรัพยากรบางอย่างไป  ก็เพื่อผลประโยชน์ที่กลับคืนมาที่มากกว่าและดีกว่า
5. ความพอดีด้านเทคโนโลยี  หมายถึง  การปรับตัวให้ก้าวทันโลกปัจจุบัน  ด้วยการเลือกใช้และพัฒนาเทคโนโลยีที่เหมาะสมและสอดคล้องกับสภาพแวดล้อมทางสังคม  และวัฒนธรรมของเราด้วย..... อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/posts/271666

ระบบเศรษฐกิจ

ระบบเศรษฐกิจ

ระบบเศรษฐกิจ

                หมายถึง การรวมตัวกันเป็นกลุ่มของหน่วยเศรษฐกิจ ซึ่งประกอบด้วยบุคคลหรือสถาบันที่ทำหน้าที่เฉพาะอย่างในทางเศรษฐกิจ เพื่อแก้ไขปัญหาพื้นฐานทางเศรษฐกิจและพัฒนาระบบเศรษฐกิจให้มีความเจริญก้าวหน้ายิ่งขึ้น

 การจำแนกระบบเศรษฐกิจ
               การตัดสินปัญหาพื้นฐานทางเศรษฐกิจมีหลายวิธี โดยจะเลือกวิธีใดขึ้นอยู่กับระบบเศรษฐกิจของสังคมนั้น โดยทั่วไปนิยมแบ่งระบบเศรษฐกิจออกเป็น 4 ระบบ ดังนี้

1.ระบบเศรษฐกิจแบบคอมมิวนิสต์ (Communism)

ระบบเศรษฐกิจแบบคอมมิวนิสต์เป็นระบบเศรษฐกิจที่รัฐบาลเป็นเจ้าของทรัพยากรต่างๆ รวมทั้งปัจจัยการผลิตทุกชนิด เอกชนไม่มีกรรมสิทธิ์ ตลอดจนเสรีภาพที่จะเลือกใช้ปัจจัยการผลิตได้ รัฐบาลเป็นผู้ประกอบการและทำหน้าที่จัดสรรทรัพยากรต่างๆ หน่วยธุรกิจและครัวเรือน จะผลิตและบริโภคตามคำสั่งของรัฐ กลไกราคาไม่มีบทบาทในการแก้ไขปัญหาพื้นฐานทางเศรษฐกิจ การแก้ไขปัญหาพื้นฐานทางเศรษฐกิจกระทำโดยรัฐบาล จะมีลักษณะเด่นอยู่ที่การรวมอำนาจทุกอย่างไว้ที่ส่วนกลาง

ข้อดีของระบบเศรษฐกิจแบบคอมมิวนิสต์

จุดเด่นของระบบเศรษฐกิจแบบคอมมิวนิสต์ก็คือ เป็นระบบเศรษฐกิจที่ช่วยลดปัญหาความเหลื่อมล้ำทางฐานะและรายได้ของบุคคลในสังคม ภายใต้ระบบเศรษฐกิจนี้เอกชนจะทำการผลิตและ บริโภคตามคำสั่งของรัฐ ผลผลิตที่ผลิตขึ้นมาจะถูกนำส่งเข้าส่วนกลาง และรัฐจะเป็นผู้จัดสรรหรือแบ่งปัน สินค้าและบริการดังกล่าวให้ประชาชนแต่ละคนอย่างเท่าเทียมกันโดยไม่มีการได้เปรียบหรือเสียเปรียบ

ข้อเสียของระบบเศรษฐกิจแบบคอมมิวนิสต์

ประชาชนไม่มีเสรีภาพที่จะผลิตหรือบริโภคอะไรได้ตามใจเพราะจะถูกบังคับหรือสั่งการจากรัฐ สินค้ามีคุณภาพไม่ดีเท่าที่ควร เนื่องจากผู้ผลิตขาดแรงจูงใจ และการใช้ทรัพยากรทางเศรษฐกิจอาจเป็นไปอย่างไม่มีประสิทธิภาพ เนื่องจากรัฐบาลไม่สามารถที่จะมีข่าวสารที่สมบูรณ์ในทุก ๆ เรื่อง

2. ระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม
                ระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม เป็นระบบเศรษฐกิจที่เปิดโอกาสให้บุคคลทั่วไปเลือกตัดสินใจดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจตามความสามารถและโอกาสของตนโดยอาศัยตลาดและราคาในการเลือก โดยรัฐหรือเจ้าหน้าที่จากส่วนกลางมีบทบาทเกี่ยวข้องน้อยมาก
ลักษณะสำคัญของระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม ได้แก่
                - ทรัพย์สินและปัจจัยการผลิตเป็นของเอกชน
                - เอกชนเป็นผู้ดำเนินการกิจกรรมทางเศรษฐกิจ โดยผ่านกลไกราคา และมีกำไรเป็นแรงจูงใจ

              - มีการแข่งขันเป็นรากฐานของระบบเศรษฐกิจ
                - รัฐไม่เข้าแทรกแซงทางเศรษฐกิจ มีบทบาทเพียงการรักษาความสงบเรียบร้อย ความยุติธรรม
ข้อดีของระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม

                คือ ประชาชนสามารถใช้ความรู้ความสามารถ โอกาส ความคิดริเริ่ม ของตนในการผลิตและบริโภคเพื่อประโยชน์ทางเศรษฐกิจของตนได้อย่างเต็มที่
ข้อเสียของระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม

                คือ จากความสามารถและโอกาสของบุคคลที่แตกต่างกัน ทำให้มีระดับรายได้แตกต่างกัน นำไปสู่ปัญหาการกระจายรายได้ระหว่างคนรวยกับคนจน ส่วนการผลิตในระบบทุนนิยมเป็นที่มาของการแข่งขันกันผลิต นำไปสู่การทำลายทรัพยากรและสิ่งแวดล้อมตามธรรมชาติจนกลายเป็นปัญหาของโลกในปัจจุบัน
ประเทศที่มีระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม เช่น ประเทศสหรัฐอเมริกา ญี่ปุ่น อังกฤษ สิงคโปร์

3. ระบบเศรษฐกิจแบบสังคมนิยม
                ระบบเศรษฐกิจแบบสังคมนิยม เป็นระบบเศรษฐกิจที่รัฐเป็นเจ้าของปัจจัยการผลิต วางแผนและควบคุมการผลิตบางประเภท โดยเฉพาะการผลิตที่เป็นผลประโยชน์ร่วมกันของประชาชน เช่น การสาธารณูปโภค ต่างๆ สถาบันการเงิน ป่าไม้ เอกชนถูกจำกัดเสรีภาพในกิจกรรมทางเศรษฐกิจโดยเฉพาะส่วนที่เป็นผลประโยชน์ของส่วนรวม ดำเนินการได้เพียงอุตสาหกรรมและเกษตรกรรมขนาดย่อม ทั้งนี้เพื่อแก้ไขปัญหาความแตกต่างด้านฐานะระหว่างคนรวยและคนจน
ลักษณะสำคัญของระบบเศรษฐกิจแบบสังคมนิยม ได้แก่
                - รัฐคุมการดำเนินกิจกรรมทางเศรษฐกิจทุกรูปแบบ
                - ไม่มีการแข่งขันเกิดขึ้น

                -รัฐสั่งการผลิตคนเดียว
                - มีการวางแผนจากส่วนกลาง
ข้อดีของระบบเศรษฐกิจแบบสังคมนิยม

                คือ สร้างความเสมอภาคด้านฐานะทางเศรษฐกิจของบุคคลในสังคม ประชาชนได้รับสวัสดิการจากรัฐบาลกลางโดยเท่าเทียมกันและสามารถกำหนดนโยบายเป้าหมายตามที่รัฐบาลกลางต้องการได้
ข้อเสียของระบบเศรษฐกิจแบบสังคมนิยม

                คือ ประชาชนขาดแรงจูงใจในการทำงาน เศรษฐกิจของประเทศอาจเผชิญวิกฤติหากรัฐกำหนดความต้องการผิดพลาดและการไม่มีระบบแข่งขันแบบทุนนิยมทำให้ไม่มีการพัฒนาสินค้าและบริการใหม่ๆ
ประเทศที่ใช้ระบบเศรษฐกิจแบบสังคมนิยม เช่น เกาหลี ลาว เวียดนาม

4. ระบบเศรษฐกิจแบบผสม
                ระบบเศรษฐกิจแบบผสม เป็นระบบเศรษฐกิจที่ผสมระหว่างระบบทุนนิยมกับสังคมนิยม มีรัฐเป็นเจ้าของปัจจัยการผลิตหรือควบคุมการผลิตขนาดใหญ่ แต่ปัจจัยการผลิตส่วนใหญ่เป็นของเอกชน การกำหนดราคาขึ้นกับกลไกแห่งราคาของตลาด
ลักษณะสำคัญของระบบเศรษฐกิจแบบผสม ได้แก่
                - เอกชนมีเสรีภาพ
                - มีการแข่งขัน แต่รัฐอาจแทรกแซง การผลิตได้บ้าง
                - รัฐดำเนินกิจการบางอย่างในรูปของรัฐวิสาหกิจ เช่น สาธารณูปโภค ( ไฟฟ้า ประปา )
                - มีการวางแผนจากส่วนกลางและมีสวัสดิการจากรัฐ
ประเทศที่ใช้ระบบเศรษฐกิจแบบผสม

                เช่น ไทย มาเลเซีย อินโดนีเซีย ฟิลิปปินส์ บรูไน กัมพูชา พม่า เป็นต้น

ความหมายของเศรษฐกิจ

ความหมายของระบบเศรษฐกิจ(economic system)หมายถึงกลุ่มบุคคลของสังคมที่รวมตัวกันเป็นกลุ่มของสถาบันทางเศรษฐกิจต่างๆ ซึ่งยึดถือแนวปฏิบัติแนวทางเดียวกันในการประกอบกิจกรรมทางเศรษฐกิจ โดยมีวัตถุประสงค์ร่วมกัน คือ อำนวยความสะดวกในการที่จะแก้ไขปัญหาพื้นฐานทางเศรษฐกิจ เพื่อให้สามารถบำบัดความต้องการให้แก่บุคคลต่างๆที่อยู่ร่วมกันในสังคมนั้นให้ได้รับประโยชน์มากที่สุด เกิดประสิทธิภาพสูงสุดรูปแบบของระบบเศรษฐกิจ
1.ระบบเศรษฐกิจแบบเสรีนิยมหรือทุนนิยม ( Laissez-faire or capitalism)2.ระบบเศรษฐกิจแบบคอมมิวนิสต์ ( communism )3.ระบบเศรษฐกิจแบบสังคมนิยม ( socialism )4.ระบบเศรษฐกิจแบบผสม ( mixed economy )
หน้าที่และเป้าหมายของบุคคลในระบบเศรษฐกิจ

การทำงานกันเป็นทีม

การทำงานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพ

การทำงานในสมัยปัจจุบัน หรือ การบริหารงานแนวใหม่นี้ จะทำแบบ  "ข้ามาคนเดียว"

หรือ " วันแมนโชว์ " หรือ " ศิลปินเดี่ยว " หรือ " อัศวินม้าขาว " หรือ ...... อื่่นๆ ดูจะเป็นไปได้ยาก

การทำงานเป็น  ทีม  " TEAM "

            ทีม " TEAM "  หมายถึง  บุคคลที่ทำงานร่วมกันอย่างประสานงานภายในกลุ่ม    กล่าวคือ 

                                 เป็นการรวมตัวของกลุ่มคนที่ต้องพึ่งพา อาศัยกันและกัน ในการทำงานเพื่อให้เกิดผลสำเร็จ

            ทีมงาน ( TEAM WORK ) หมายถึง  กลุ่มคนที่มีความสัมพันธ์กันค่อนข้างจะใกล้ชิด  และ คงความสัมพันธ์อยู่ค่อนข้าง

                                 จะถาวร ซึ่งประกอบด้วยหัวหน้างาน และ เพื่อนร่วมงาน โดยร่วมกันทำงาน   ให้บรรลุวัตถุประสงค์    

                                  และ เป้าหมายของทีมงาน

            " การทำงานเป็นทีม " เป็นความร่วมมือ ร่วมใจ ของบุคคล เพื่อที่จะบรรลุเป้าหมายร่วมกัน

            โดยมีองค์ประกอบ 3 ประการ ( 3 P ) ได้แก่

                         มีวัตถุประสงค์ ( Purpose )   ต้องชัดเจน

                         มีการจัดลำดับความสำคัญ ( Priority )  ในการทำงาน

                         มีผลการทำงาน ( Performance )

             ความแตกต่างระหว่างการทำงานแบบทีม และ กลุ่ม ( Team  vs  Groups )

             การทำงานแบบ กลุ่ม ( Work  Groups ) คือ การรวมกลุ่มที่มีกิจกรรมร่วม เพื่อ ใช้ข้อมูลร่วมกัน และ ช่วยในการ

                        ตัดสินใจให้แก่สมาชิกในกลุ่มที่จะทำงานภายในขอบข่ายที่รับผิดชอบของแต่ละคนนั้น 

                        ในการทำงานของกลุ่มไม่จำเป็นที่จะต้องส่งเสริมซึ่งกันและกัน ดังนั้นจึงไม่มีการเชื่อมโยง   

                        ทรัพยากรและใช้ร่วมกันอย่างมีประสิทธิผลในทางบวก

            " นั่นคือเราใส่การทำงานของแต่ละคนเข้าไปในผลงานที่ออกรวมกันแล้วจะได้เท่ากับที่ใส่เข้าไปหรืออาจน้อยกว่าก็ได้ "

              การทำงานแบบ ทีม (Work Teams ) เป็นการทำงานร่วมกันและส่งเสริมกันไปในทางบวก

             " ผลงานรวมของทีมที่ได้ออกมาแล้วจะมากกว่าผลงานรวมของแต่ละคนมารวมกัน "          

             ชนิดของ ทีมงาน

             การแบ่งทีมในองค์กรสามารถที่จะแบ่งประเภท  ตามวัตถุประสงค์ได้ 4 รูปแบบ คือ

                   1.  ทีม แก้ปัญหา ( Problem - Solving Teams )  ประกอบด้วยกลุ่มของพนักงาน และ ผู้บริหารซึ่งเข้ามารวมกลุ่ม

              ด้วยความสมัครใจ  และ ประชุมร่วมกันอย่างสม่ำเสมอ เพื่ออภิปรายหาวิธีการสำหรับการแก้ปัญหา  โดยทั่วไปทีม

              แก้ปัญหาทำหน้าที่เพียง ให้คำแนะนำเท่านั้น  แต่จะไม่มีอำนาจที่จะทำให้เกิดการกระทำ ตามคำแนะนำ  ตัวอย่างของ

              ทีมแก้ปัญหา  คือ ทีม QC ( Quality Cirdes )

                   2.  ทีม บริหารตนเอง  ( Self - Managed Teams )  หมายถึง  ทีมที่สมาชิกทุกคนล้วน รับผิดชอบต่อลักษณะ

              ทั้งหมดของการปฏิบัติงานอย่างแท้จริง  โดยเป็นอิสระจากฝ่ายบริหาร ซึ่งสมาชิกจะปฏิบัติงานโดยทั่วไป

            มีการแบ่งหน้าที่ความรับผิดชอบสำหรับงาน  ทีมบริหารตนเองสามารถที่จะเลือกสมาชิกผู้ร่วมทีม และ สามารถให้

            สมาชิกมีการตรวจสอบซึ่งกันและกัน

                   3.  ทีมที่ทำงานข้ามหน้าที่กัน  ( Cross - Function Teams ) เป็นการประสมประสานข้ามหน้าที่งาน ความสามารถ

                ในการดึงทรัพยากรบุคคลผนวกเข้าด้วยกัน จากหน้าที่ ทางธุรกิจที่แตกต่างกัน เพื่อสร้างสมรรถภาพในด้านความ

            แตกต่าง โดยเป็นการใช้กำลังแรงงานตั้งเป็นทีมข้ามหน้าที่ชั่วคราวซึ่งมีลักษณะคล้ายกันคณะกรรมการ(Committees)

            เข้ามาเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลกัน , พัฒนาความคิดใหม่ๆ ร่วมมือกันแก้ปัญหา และทำโครงการที่ซับซ้อน ทีมข้ามหน้าที่

            ต้องการเวลามากเพื่อสมาชิกจะต้องเรียนรู้งานที่แตกต่าง ซับซ้อน และ ต้องใช้เวลาในการสร้างความไว้ใจ และ สร้าง

            การทำงานเป็นทีม เนื่องจาก  แต่ละคนมาจากภูมิหลังที่แตกต่างกัน

                   4.  ทีมเสมือนจริง  (Virtual Teams)  ลักษณะการทำงานจะเป็นทีม แต่สภาพการทำงานจะแยกกันอยู่ ดังนั้นจึง

            ต้องการระบบในการติดต่อสื่อสารระหว่างกันที่มีประสิทธิภาพ ซึ่งอาศัยความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี ทีมจะมุ่งเน้นความ

            สำเร็จของงาน เพื่อให้บรรลุเป้าหมายของงานร่วมกัน แต่จะมีการแลกเปลี่ยนความสัมพันธ์ด้านความรู้สึกทางสังคมใน

            ระดับต่ำ

                    ข้อควรระวัง : การทำงานเป็นทีมไม่ได้เป็นคำตอบในการแก้ไขปัญหาเสมอไป เนื่องจากการทำงานเป็นทีม ต้องใช้

            เวลาและทรัพยากรมากกว่าการทำงานคนเดียว

                    ยกตัวอย่างเช่น

                      * ต้องเพิ่มการติดต่อสื่อสารมากขึ้น

                      * ต้องบริหารความขัดแย้งระหว่างกัน

                      * ต้องมีการจัดการประชุม

                      * ต้องมีค่าใช้จ่ายเพิ่ม

                    อย่างไรก็ตามในบางกรณี ผลประโยชน์ที่ได้จากการทำงานเป็นทีมก็จะได้รับผลตอบแทนทึ่คุ้มค่า ดังนั้นผู้บริหาร

            ต้องทำการประเมินว่า งานใดควรทำคนเดียว และ งานประเภทใดที่่ต้องใช้ความร่วมมือของทีม

                    คำถาม 3 ข้อ  เพื่อดูว่าควรใช้วิธีการทำงานเป็นทีมในการทำงานหรือไม่

                        1. งานนั้นสามารถทำได้ดีหรือไม่ หากใช้คนมากกว่า หนึ่งคน

                        2. งานนั้นมีวัตถุประสงค์เพื่อทุกคนในกลุ่ม หรือ เพื่อคนใดคนหนึ่ง

                        3. การเลือกใช้ประเภทของทีมให้เหมาะสมกับสถานการณ์

                    การทำงานเป็นทีมที่่มีประสิทธิภาพ

                        1. วัตถุประสงค์ที่ชัดเจน และ เป้าหมายที่เห็นพ้องต้องกัน เพื่อใช้เป็นแนวทางการปฏิบัติงาน ที่ต้องการทำให้

             องค์กรบรรลุผลสำเร็จที่คาดหวังไว้ในการดำเนินงานให้เป็นไปตามภารกิจขององค์การ

                             * การกำหนดวัตถุประสงค์ที่ดี โดยผู้นำและสมาชิกภายในทีม มีส่วนร่วมในการกำหนดหน้าที่

             ความรับผิดชอบ  และวัตถุประสงค์ร่วมกัน ควรกำหนดจุดมุ่งหมายไว้ให้ชัดเจนที่ผลงานมากกว่าการกระทำ

                             * ประโยชน์ของการกำหนดวัตถุประสงค์ เพื่อใช้เป็นแนวทางในการปฏิบัติ ใช้เป็นเครื่องมือในการรวมพลัง

             ในการทำงาน และใช้เป็นเครื่องมือวัดความสำเร็จหรือความล้มเหลวในงาน

                             * คุณลักษณะของวัตถุประสงค์ที่ดี คือ เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร เข้าใจง่าย สามารถปฏิบัติได้จริง ไม่ขัด

             ต่อข้อบังคับ และ นโยบายอื่นๆ ในหน่วยงาน

                        2. ความเปิดเผยต่อกัน และ การเผชิญหน้าเพื่อแก้ปัญหา เป็นสิ่่งสำคัญต่อการทำงานเป็นทีม ที่มีประสิทธิภาพ

             สมาชิกจะต้องการแสดงความคิดเห็นอย่างเปิดเผย ตรงไปตรงมา แก้ปัญหาอย่างเต็มใจและจริงใจ เพื่อให้สามารถอยู่

             ร่วมกันและทำงานร่วมกันเป็นอย่างดี โดยมีการเรียนรู้เกี่ยวกับบุคคลอื่นในด้านความต้องการ ความคาดหวัง  ความชอบ

             หรือไม่ชอบ ความรู้ความสามารถความสนใจความถนัด จุดเด่นจุดด้อยและอารมณ์รวมทั้งความรู้สึกความสนใจนิสัยใจคอ

                        3. การสนับสนุนและความไว้วางใจต่อกัน  สมาชิกในทีมจะต้องไว้วางใจ ซึ่งกันและกัน  โดยแต่ละคนมีเสรีภาพ

             แสดงความคิดเห็นอย่างตรงไปตรงมา  โดยไม่ต้องกลัวว่าได้รับผลร้ายที่จะมีต่อเนื่องมาภายหลัง  สามารถทำให้เกิดการ

             เปิดเผยต่อกัน  และกล้าที่จะเผชิญหน้าเพื่อแก้ปัญหาต่างๆ ได้เป็นอย่างดี

                        4. ความร่วมมือและการให้ความขัดแย้งในทางสร้างสรรค์ ผู้นำกลุ่มหรือทีมจะต้องทำงานอย่างหนักในอันที่จะทำ

             ให้เกิดความร่วมมือดังนี้

                             4.1 การสร้างความร่วมมือกับบุคคลอื่น  ในการสร้างความร่วมมือเพื่อความเข้าใจซึ่งกันและกัน และ มีบุคคล

             อยู่สองฝ่ายคือ ผู้ขอความร่วมมือ และ ผู้ให้ความร่วมมือ  ความร่วมมือจะเกิดขึ้นได้เมือฝ่ายผู้ให้เต็มใจและยินดีจะให้

             ความร่วมมือ  เหตุผลที่ทำให้ขาดความร่วมมือไม่ช่วยเหลือกัน คือ การขัดผลประโยชน์ ไม่อยากให้คนอื่นได้ดีกว่า 

             สัมพันธภาพไม่ดี วัตถุประสงค์ของทั้งสองฝ่ายไม่ตรงกัน ไม่เห็นด้วยกันวิธีทำงานขาดความพร้อมที่จะร่วมมือ หรืองานที่

             ขอความร่วมมือนั้นเสี่ยงภัยมากเกินไป  หรือเพราะความไม่รับผิดชอบต่อผลงานส่วนรวม

                             4.2 การขัดแย้ง หมายถึง  ความไม่ลงรอยกันตามความคิด  หรือ การกระทำที่เกิดขึ้นระหว่างสองคนขึ้นไป

                 หรือระหว่างกลุ่ม  โดยมีลักษณะที่ไม่สอดคล้อง ขัดแย้ง ขัดขวาง ไม่ถูกกัน จึงทำให้ความคิดหรือการทำกิจกรรมร่วมกัน

             นั้นเสียหาย หรือดำเนินไปได้ยากไม่ราบรื่น ทำให้การทำงานเป็นทีมลดลง นับเป็นปัญหา อุปสรรคที่สำคัญยิ่ง

                                   - สาเหตุของความขัดแย้ง  ผลประโยชน์ขัดกัน

                                   - ความคิดไม่ตรงกัน หรือ องค์กรขัดแย้งกัน

                                   - ความรู้ความสามารถต่างกัน  ทำให้มีลักษณะการทำงานต่างกัน

                                   - การเรียนรู้ต่างกัน  ประสบการณ์ที่มีมาไม่เหมือนกัน

                                   - เป้าหมายต่างกัน

                               4.3 วิธีแก้ความขัดแย้ง  การแก้ความขัดแย้งเป็นเรื่องของทักษะเฉพาะบุคคล การแก้ปัญหาความขัดแย้ง

             ในการทำงานเป็นทีม ควรใช้วิธีการแก้ปัญหาร่วมกันไม่พูดในลักษณะที่แปลความหรือมุ่งตัดสินความไม่พูดในเชิงวิเคราะห์

             ไม่พูดในลักษณะที่แสดงตนเหนือกว่าผู้อื่น หรือไม่พูดในลักษณะที่ทำให้ผู้อื่นเจ็บปวด เสียหน้า อับอาย เจ็บใจ หรือ

             การพยายามพูดหาประเด็นความขัดแย้ง ไม่กล่าวโจมตีว่าใครผิดใครถูก

                         5. กระบวนการทำงาน และการตัดสินใจที่ถูกต้องและเหมาะสม งานที่มีประสิทธิภาพนั้นทุกคนควรจะคิดถึงงาน

             หรือคิอถึงผลงานเป็นอันดับแรก  ต่อมาควรวางแผนว่าทำอย่างไรงานจึงจะออกมาดีได้ดังที่เราต้องการ อย่างไรก็ตาม

             ก่อนที่จะตัดสินใจนั้นจุดมุ่งหมายควรจะมีความขัดแย้งและสมาชิกทุกคน ควรมีความเข้าใจในจุดมุ่งหมายของการทำงาน

             เป็นอย่างดี จุดมุ่งหมายที่ชัดเจนถือเป็นหัวใจสำคัญด้วยเหตุนี้ จุดมุ่งหมายควรต้องมีความชัดเจน และ สมาชิกทุกคนมี

             ความเข้าใจอย่างดีเพราะจะนำไปสู่แนวทางในการทำงานว่าต้องทำอย่างไร จึงจะบรรลุตามเป้าหมายของงาน ให้ได้ผล

             ของงานออกมาได้อย่างดีที่สุด การตัดสินใจสั่งการเป็นกระบวนการขั้นพื้นฐานของการบริหารงาน ผู้บริหารหรือผู้นำทีม

             เป็นบุคคลสำคัญในการที่จะมีส่วนในการตัดสินใจ วิธีการที่ผู้บริหารใช้ในการตัดสินใจหลายวิธีคือ ผู้บริหารตัดสินใจเพื่อ

             แก้ปัญหา  โดยไม่ต้องซักถามคนอื่น หรือ ผู้บริหารจะรับฟังความคิดเห็นก่อนตัดสินใจ กล่าวคือ ผู้บริหารยังคงตัดสินใจ

             ด้วยตนเองแต่ขึ้นอยู่กับความคิดเเห็นและข้อมูลอื่นๆ ที่ผู้บริหารได้รับมาจากสมาชิกของทีม บางครั้งผู้บริหารอาจจะ

             ตัดสินใจร่วมกับทีมงานที่คัดเลือกมา   โดยที่ผู้บริหารนำเอาปัญหาให้ทีมงานอภิปราย แล้วให้ทีมงานตัดสินใจหรือทีมงาน 

             อาจจะมอบหมายการตัดสินใจให้คนใดคนหนึ่งหรือกลุ่มย่อม ที่เห็นว่าเหมาะสมก็ได้

                         ขั้นตอนในการตัดสินใจที่มีประสิทธิ์ภาพ ประกอบด้วยขั้นตอนที่สำคัญ 4 ขั้นตอน คือ

                    1. ทำความเข้าใจอย่างชัดเจนในเหตุผล สำหรับการตัดสินใจ

                         2. วิเคราะห์ลักษณะของปัญหาที่จะตัดสินใจ

                         3. ตรวจสอบทางเลือกต่างๆ ในการแก้ปัญหาโดยพิจารณาถึงผลที่อาจเกิดตามมาด้วย

                         4. การนำเองผลการตัดสินใจไปปฏิบัติ

                         5. ภาวะผู้นำที่เหมาะสม ผู้นำ หรือ หัวหน้าทีมควรทำหน้าที่เป็นผู้ชี้แนะประเด็นที่สำคัญ

                                     ในการทำงานตามบทบาทของผู้นำ คือการแบ่งงานกระจายงานให้สมาชิกทุกกลุ่มตาาความรู้ ความสามารถ

            สำหรับสมาชิกของทีมงานที่ได้รับการคัดเลือกให้เป็นผู้นำ ต้องพร้อมที่จะทำหน้าที่ให้เหมาะสมกับงานที่ได้รับมอบหมาย

            โดยการให้การสนับสนุนนำทีมให้ประสบผลสำเร็จ ส่งเสริมให้มีบรรยากาศที่ดีในการทำงานเป็นทีม มีการพัฒนาบุคลากร

            และทีมงาน

                          7. การตรวจสอบทบทวนผลงานและวิธีในการทำงาน  ทีมงานที่ดีไม่เพียงแต่ดูจากลักษณะของทีมและบทบาท

            ที่มีอยู่ในองค์กรเท่านั้น แต่ตั้องดูวิธีการที่ทำงานด้วยการทบทวนงาน แนะนำให้ทีมงานได้เรียนรู้จากประสบการณ์ที่ทำ

            รู้จักคิด  การได้รับข้อมูลป้อนกลับเกี่ยวกับการปฏิบัติงานของแต่ละคน หรือ ของทีม

                          8. การพัฒนาตนเอง   การทำงานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพพยายามที่จะรวบรวมทักษะต่างๆของแต่ละคน การ

            พัฒนาบุคคลากรในองค์กรมักจะมองในเรื่องทักษะและความรุ้ที่แต่ละคนมีอยู่แล้ว ก็ทำการฝึกอบรมพัฒนาคนให้มีความ

            สามารถสูงขึ้นอันจะมีผลดีในการทำงานให้ดีขึ้น ผู้บริหารหรือผู้นำต้องมีความรู้ในการบริหารคน สามารถสอนพัฒนาคน

            ให้มีลักษณะที่ดีขึ้น

การเขียนรางงาน

การจัดรูปแบบการเขียนรายงาน เรียงลำดับตามนี้

1. หน้าปก –> คลิ๊กอ่านรายละเอียด
2. หน้ารองปก (กระดาษเปล่า)
3. หน้าปกใน (รายละเอียดเหมือนหน้าปกแต่ใช้กระดาษสีขาว)
4. คำนำ (คลิ๊กอ่านรายละเอียด)
5. สารบัญ (คลิ๊กอ่านรายละเอียด)
6. เนื้อเรื่อง (คลิ๊กอ่านรายละเอียด)
7. บรรณานุกรม หรือ เอกสารอ้างอิง (คลิ๊กอ่านรายละเอียด)
8. ภาคผนวก (คลิ๊กอ่านรายละเอียด)
9. รองปกหลัง (กระดาษเปล่า)
10. หน้าปกหลัง

การจัดหน้ากระดาษ ใช้กระดาษ A4 โดยตั้งค่าหน้ากระดาษ ดังนี้ ครับ

• ซ้าย ระยะห่างเท่ากับ 1.5 นิ้ว
• ขวา ระยะห่างเท่ากับ 1 นิ้ว
• บน ระยะห่างเท่ากับ 1.5 นิ้ว
• ล่าง ระยะห่างเท่ากับ 1 นิ้ว

หมายเหตุ 1 นิ้ว เท่ากับ 2.54 เซนติเมตร สอนการตั้งค่าหน้ากระดาษ

ตัวอย่างหน้าปกรายงาน  มีรูปแบบดังนี้

ภาพตัวอย่างหน้าปกรายงาน

วิธีทำตัวอย่างหน้าปกรายงาน

วิธีการทำนั้นไม่ยากเลยครับ เพี้ยงเราแก้ตรง ข้อมูลส่วนตัวของเราไปแทนที่ได้เลย แต่บางครั้งรูปแบบของแต่ละโรงเรียนอาจไม่เหมือนกันนะครับ ถ้าอาจารย์สั่งรูปแบบของอาจารย์ เราก็เปลี่ยนตาม แต่ถ้าไม่ได้สั่งรูปแบบมาก็ยึดตามรูปแบบนี้ได้เลยครับ

ภาพด้านบนเป็น ตัวอย่างหน้าปกรายงานที่ผมทำขึ้น โดยเป็นตัวอย่างให้ดูคร่าวๆนะครับ เพื่อเป็นแนวทางในการทำ ยังไงก็ลองเอาไปปรับใช้กับรายงานได้ตามสะดวกเลยนะ

รูปแบบ การเขียนหน้าปกรายงาน มีส่วนต่างๆ ดังนี้

ชื่อเรื่อง

จัดทำโดย

ชื่อ นามสกุล ผู้ทำรายงาน
ชั้นประถมศึกษาปีที่  xx  เลขที่ xx

เสนอ
อาจารย์xxx xxx

รายงานฉบับนี้เป็นส่วนหนึ่งของรายวิชา xxxxxx
ชื่อโรงเรียนภาคเรียนที่ xx ปีการศึกษา xxxx

เมื่อ copy ไป วางใน word พื้นหลังจะมีสีดำแก้โดย  

ตัวอย่างคำนำรายงาน

รายงานเล่มนี้่่จัดทำขึ้นเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของวิชา…….ชั้น…เพื่อให้ได้ศึกษาหาความรู้

ในเรื่่อง……..และได้ศึกษาอย่างเข้าใจเพื่อเป็นประโยชน์กับการเรียน

ผู้จัดทำหวังว่า  รายงานเล่มนี้จะเป็นประโยชน์กับผู้อ่าน หรือนักเรียน นักศึกษา ที่กำลัง

หาข้อมูลเรื่องนี้อยู่ หากมีข้อแนะนำหรือข้อผิดพลาดประการใด ผู้จัดทำขอน้อมรับไว้และขออภัยมา

ณ ที่นี้ด้วย

ผู้จัดทำ

 วันที่…………….

การเขียนคำนำรายงาน

มีวิธีการเขียน ดังนี้

การเขียนคำนำรายงานนั้นในส่วนของย่อหน้าแรกเราควรเขียนเพื่อเกริ่นเนื้อเรื่องไปก่อนโดย

ยังไม่เข้าเนื้อเรื่อง แต่ควรพยายามพูดชักจูงให้ผู้อ่านสนใจ หรือพูดที่มาที่ไป ก่อน เพื่อให้

ผู้อ่านอยากติดตามต่อ

ส่วนต่อมาควรกล่าวเริ่มเข้าเนื้อเรื่องของเราว่าเราจะทำรายงานเกี่ยวกับอะไร และมี

เรื่องอะไรบ้าง หรือพูดถึงเฉพาะเรื่องสำคัญๆ ก็ได้ และตอนสุดท้ายก็ปิดท้ายว่าทำเพื่ออะไร

เพื่อประโยชน์กับใคร ที่จะได้มาอ่านบทความนี้

และก็อาจกล่าวขอบคุณอาจารย์ผู้สอนหรือผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับรายงาน และปิดท้ายด้วย

การขอรับข้อเสนอแนะต่างๆ เพื่อให้รายงานดีขึ้น

ลักษณะของการเขียนคำนำรายงานที่ดี ตามหลักของ ราชบัณฑิต บอกไว้ว่า

1. เขียนด้วยคำพังเพย หรือสุภาษิตที่เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง

2. เขียนอธิบายความหมายของเรื่อง

3. เขียนโดยขึ้นต้นด้วยคำกล่าวของบุคคลสำคัญ

4. เขียนด้วยการเล่าเรื่อง

5. เขียนด้วยคำถามหรือปัญหาที่สนใจ

6. เขียนด้วยการอธิบายชื่่อเรื่อง

7. เขียนคำนำด้วยคำกล่าวถึงจุดประสงค์ของเรื่องที่เขียน

8. เขียนด้วยการกล่าวถึงใจความสำคัญของเรื่องที่เขียน หวังว่าจะเป็นประโยชน์กับผู้อ่านนะครับ

ขอบคุณคับ

ยังไงก็ลองเอาแนวคิดและวิธีไปปรับใช้ให้เหมาะสมกับการเขียนคำนำรายงานที่ทำนะ

มารายาทการแต่งการ

  การแต่งกาย
      การแต่งกาย หมายถึง การตกแต่งร่างกายด้วยเสื้อผ้า และเครื่อง ประดับทุก อย่างตั้งแต่ศรีษะจดเท้า การแต่งกายของคน ไทยนั้น มีวิวัฒนาการตั้งแต่อดีต มาจนถึงปัจจุบัน


ความสำคัญของการแต่งกาย
      การแต่งกายที่ดีจะช่วยสร้างความประทับใจให้เกิดแก่ผู้พบเห็น เพราะการแต่งกายที่ดีนั้นเป็นสิ่งแรกที่จะสร้างความพอใจ ความสนใจ ความเชื่อถือ ความศรัทธาและความไว้วางใจได้

                               

ความสำคัญของการแต่งกาย มีดังนี้
1. ช่วยบงบอกถึงอุปนิสัยของผู้แต่ง
2. ช่วยบอกถึงระดับการศึกษา
3. ช่วยบอกถึงฐานะความเป็นอยู่
4. ช่วยบอกถึงเชื้อชาติและวัฒนธรรมประจำชาติ


หลักสำคัญของการแต่งกาย
หลักสำคัญของการแต่งการ มีดังนี้
1. ถูกต้องตามกาลเทศะ
2. มีความสะอาด
3. มีความสุภาพเรียบร้อย
4. มีความเหมาะสมกับวัย
5. มีความเหมาะสมกับรูปร่าง
6. มีความเหมาะสมกับฐานะและความเป็นอยู่
7. มีความประหยัด

วิวัฒนาการการแต่งกายของหญิงไทย
      วิวัฒนาการของเครื่องแต่งกายโบราณจนถึงปัจจุบันของไทยมีทั้ง การรับเอาวัฒนธรรมของต่างชาติชาวตะวันตกมาประยุกต์ เพื่อเป็น สากลมากขึ้น และยังสวมได้เหมาะกับสภาพอากาศและการใช้งาน แต่ยังคงไว้ซึ่งความสวยงาม และความสง่าของหญิงไทยได้ทุกยุค

                       อดีต                                             ปัจจุบัน